ഒന്നു പൊട്ടിക്കരയുവാൻ
നിന്നെക്കുറിച്ചോർത്ത്
എന്റെ മരണം കൊണ്ട്
എനിക്കു നിന്റെ സ്വപ്നമായി
എന്നും നിന്നെ ഉണര്ത്തി
നിന്നോടൊപ്പം ഉണരണം.
എനിക്കു നിന്നിലെ ഓര്മ്മകളായി
എന്നും നിന്നെ ഉറക്കി
നിന്നെ പുണര്ന്നുറങ്ങണം.
എനിക്കു നിന്നിലെ കണ്ണീരിനൊപ്പം
ഒരു ചെറു വിങ്ങലായി
ഈ മണ്ണിലെരിഞ്ഞടങ്ങീടണം.
എനിക്കു നിന്റെ നഷ്ടമായി,
നിന്റെ മാത്രം നഷ്ടമായി
നിന്റെയുള്ളിലെന്നും തിളങ്ങീടണം.
എന്റെ പൊന്നേ
എനിക്കു നിന്നോട് ഭ്രാന്താണ്
ഒരിക്കലും അടങ്ങാത്ത ഭ്രാന്ത്.
പുഞ്ചിരി തൂകി നീയുറങ്ങ്
നാളെ ഒരുനാൾ
നമ്മൾ ഒന്നുടെ കാണട്ടെ
അന്നും നിന്റെ മൗനം എന്നെ
വീർപ്പുമുട്ടിക്കും
നിന്റെ കണ്ണുകൾ പറയുന്നതൊക്കെ
ഞാൻ കുറിച്ചിടും
മൗനം ഒരു കവിതയായി
പിറക്കട്ടെ
ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി
നീ നടന്നകലുമ്പോൾ
അവിടെ ഞാനന്ന് വേരറ്റു വീഴട്ടെ
നിനക്ക് നിന്നെ നഷ്ടപ്പെടുംപോലെ
ഇന്നലകളിലേക്ക്
ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കണം
ഒരിറ്റു കണ്ണീർ തുള്ളിയിൽ
തിരിച്ചറിയാനാവും നിനക്ക്
ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരുടെ മൗനത്തിന്
വാക്കുകളേക്കാൾ മൂർച്ചയുണ്ടെന്ന്